'Ik zie niet of de patiënt het begrijpt'
- 29 april 2021
- V&VN magazine
- Coronavirus
- V&VN Algemeen
De juiste keuzes maken is tijdens deze pandemie nog lastiger dan anders. Zorgmedewerkers vertellen over de hardste noten die ze tot nu toe moesten kraken. Dit keer: Natascha Schrama (49), verpleegkundig specialist hematologie bij het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein en Woerden.
Uit het onderzoek bleek dat de patiënt een langzaam groeiende tumor in zijn nek had. Natascha belde hem om de uitslag door te geven. Omdat de poliklinieken tijdens de eerste golf gesloten waren, moest alles telefonisch. Bij deze patiënt miste ze het directe contact in de spreekkamer.
“De man was afkomstig uit Marokko, zijn Nederlands was slecht. Hij dacht dat hij beter was en ik kon hem niet uitleggen dat hij juist behandeling nodig had. Het lukte me evenmin om een tolk op de lijn te krijgen. Uiteindelijk moest ik de huisarts bellen om te vragen of hij contact kon opnemen met de patiënt.”
Twijfelen
Ook de gesprekken voorafgaand aan een chemokuur moesten telefonisch. Na een telefoongesprek bleef ze vaak met twijfel zitten. “Ik miste de non-verbale informatie die ik wel meekrijg als ik mensen oog-in-oog spreek. Ik wil zien hoe iemand beweegt, hoe hij uit zijn ogen kijkt, anders kan ik niet beoordelen of hij de behandeling aankan.”
Na een telefoongesprek voelde ik me vaak onzeker. Heeft de patiënt het echt goed begrepen?
Bovendien vertrouwde ze er niet altijd op of haar informatie goed was overgekomen. Dat speelde vooral bij de voorlichtingsgesprekken vlak voor de chemotherapie. “Ik vertel bijvoorbeeld dat de patiënt aan de bel moet trekken als hij na de chemo koorts krijgt. Als iemand tegenover me zit, zie ik aan zijn gezicht of hij het begrijpt. Maar na een telefoongesprek voelde ik me er vaak onzeker over. Heeft de patiënt het echt goed begrepen?”
Na de eerste golf heeft Natascha gezegd dat ze deze patiënten wil zien. Zij komen nu altijd naar het ziekenhuis, al heeft een telefonisch spreekuur ook voordelen. “Als de behandeling goed gaat, is bellen zelfs beter. Het scheelt tijd en patiënten hoeven geen vrije dag te nemen. We overleggen nu met de patiënt of het nodig is om elkaar te zien. Dat is echt winst. Dat hebben we van corona geleerd.”
Bron: V&VN Magazine 1-2021 | Tekst: Inge Klijn | Beeld: Roos Koole
Word lid en praat mee!
Samen met 105.000 leden maken we ons als beroepsvereniging sterk voor professionalisering van de beroepen verpleegkundige, verzorgende en verpleegkundig specialist. Leden horen, zien en helpen; dat is waar we als V&VN voor staan. Wil jij invloed hebben op hoe jouw beroep zich ontwikkelt? Word lid van V&VN.
